ฉันไม่ใช่เด็กที่เก่งกาจมาแต่ไหนแต่ไร ฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ด้วยคะแนนเฉียดฉิว และเรียนจบปริญญาด้วยคะแนนคาบเส้น ตอนนี้ฉันนั่งอยู่หน้าโต๊ะ และกำลังคิดว่าจะอธิบายความเข้าใจที่มีต่อ "ความสับสน" ของตัวเองให้ฟังยังไงดี แต่ฉันมีสิทธิ์แสดงความคิดอันตื้นเขิน ให้คุณรู้จริงๆ เหรอ? คุณจำเป็นต้องอ่านเรื่องไร้สาระนี่จริงๆ น่ะเหรอ? ฉันไม่รู้เลย "ยังไงก็ขอให้คุณเที่ยวเล่นอย่างมีความสุขนะ"