Bilgeliğin Sonu: Apep Vahası'nın Muhafızı

Apep kendini felaket manzarasının ortasında yalnızlığın içinde boğulmuş halde buldu. Tüm o insanlar, tanrılar, ejderhalar, canavarlar, kuşlar ve balıklar. Tüm o hatıralar, bilgiler, sözler ve nefret renksiz toza dönüşmüştü, ayın son ışığı yanıp soluk bir ateş yağmuru olarak çorak topraklara yağıyordu.\n...\nApep bir zamanlar kum denizinin dibini tahtı çalınmış bir kralın sarayı olarak değil, kendi mezarı olarak görüyordu. "Bilgelik" zehri yakında Apep'i sayısız yıldır içinde büyüyen nefret ve öfkeden kurtaracaktı. Apep bu renksiz kıyametten sıkılmıştı. Sonra bir gün nihayet genç tanrı ve altın Gezgin geldi ve ona tekrar hatırlattı. Bir zamanlar hükmettiği yeşil topraklar bu altın rengi çöle dönüşmüş olsa da Apep ve soyundan gelenler hayatta kalabilmek için çarpıklığa ve yozlaşmaya uğramış olsa da Apep hâlâ vahanın kalbinde sakladığı manzaralarına değer veriyordu.